Tuesday, July 07, 2015

பழந்தமிழர் அளவைகள் - 2

ஒத்திசைவு என்னவென்று ஒருமுடிவு கொள்ளாத பெரும் வல்லுநரெல்லாம் ஆடத்தயங்கும் புலம் தமிழரின் அளவைப் புலமாகும். “இளங்கன்று பயம் அறியாது” என்பதாய் நாலைந்து சீராக்சுப் படிகளை வைத்து, மனம்போல் உகந்து, பட்டியலிட்டு, ”தமிழளவை உலகைத் தான் அளந்துவிட்ட” உரிமை முழக்கத்தோடு L2/15-078 இன் பிழை தொடங்குகிறது. செந்தரமென்பது அப்படிச் செய்யப்படுவதில்லை. அதிற் பலரின் கூட்டுழைப்பு பொதிந்திருக்கவேண்டும். ஒரு பரிமானத்தைச் சேர்ந்த தமிழர் நீட்டளவை புரியாது இரு பரிமானப் பரப்பளவை, முப் பரிமான முகத்தளவை போன்றவைகளுக்குப் போக முடியாது. வடபுலம், தென்புலம் ஆகிய இரண்டிற்கும் பொதுவான குறுந்தொலை வாய்ப்பாடு, இந்திய நிரவல் (average) மாந்தனின் விரல், சாண், முழம் ஆகிய உறுப்பளவுகளையும், முழு ஆள் உயரத்தையும், கோல், கயிறெனும் நில அளவுகளையுங் குறித்தெழுந்தது. Digit, thumb, span, cubit, yard, furlong எனும் ஆங்கில அளவைகளும் கூட இப்படித்தான் மாந்த அளவை, நில அளவைகளிற் தொடங்கின. இரு முறைகளுக்கும் இடையே விதப்பான வேறுபாடுகள் உண்டு. இது தெரியாமல் (L2/12-231, L2/15-078 முன்னீடுகளின் ஆசிரியரையுஞ் சேர்த்துப்) பலருங் குழம்பியிருக்கிறார்.]

பல்வேறு கட்டுக்களை (cases) உராய்ந்து பார்த்து அறிந்துகொண்ட, உள்ளார்ந்த ஒத்திசைவோடு (internal consistency) கூடிய, தமிழர் நீட்டளவை வாய்ப்பாட்டைக் கீழ்க்கண்டவாறு முறைப்படுத்தலாம்.

குறுந்தொலை வாய்ப்பாடு:

1 விரற்கிடை = 11/16 அங்குலம் அல்லது inch  
2 விரற்கிடை = 1 பெருவிரல் = 1 3/8 அங்குலம்
12 விரற்கிடை = 6 பெருவிரல் = 1 சாண் = 8 1/4 அங்குலம்
2 சாண் = 1 முழம் = 1.3/8 ஆ.அடி
2 முழம் = 1 சிறுகோல் = 2 3/4 ஆ.அடி
2 சிறுகோல் = 1 கோல் = 5 1/2 ஆ.அடி
2 கோல் = 1 பெருங்கோல் (= தண்டம்) = 11 ஆ.அடி
8 பெருங்கோல் (= தண்டம்) = 1 கயிறு

மேலேயுள்ள வாய்ப்பாட்டில் 1 விரற்கிடையென்பது அடிப்படையலகாகும். (விரற்கிடையைச் சங்கதத்தில் அங்குலி/அங்குலம் என்பர்.) கோலென்பது முகனையலகு. சாணை அடியென்றும் (=பாதம்) அக்காலத்திற் குறித்தார். கல்வெட்டுக்களைப் படிக்கையிற் தமிழர் மரபிற் சாணென்றாலும், அடி என்றாலும் மதிப்பு 8 1/4 அங்குலந்தான். (கொடுமுடியாரின் ஆய்வுப்பட்ட நூலைப் படியுங்கள்.) இக் காலத்தில் இதற்குமாறாக 1 அடி = 12 அங்குலம்/inch என ஆங்கிலரைப் பின்பற்றிச் சொல்கிறோம். தொல்லாவணங்களைப் படிக்கையிற் பலருக்கும் இதிற் குழப்பம் வரும். ஆங்கிலர் அளவைகளைக் கையாள்கையில் வேறு சொற்களைப் புழங்காது பழஞ்சொற்களான அடி, அங்குலத்தையே மாற்றுப் பொருளிற் புழங்கியது இப்படியொரு குழப்பத்தைத் தந்தது. இதைத்தவிர்க்க ஆங்கிலரடியை ஆ.அடியென்றும் ஆங்கில inch ஐ அங்குலம் என்றுங் குறிக்கிறேன். (எனவே நம் விரற்கிடை சங்கதத்தில் அங்குலியாகும்.)

குறுந்தொலை வாய்ப்பாட்டிற்கப்புறம் நெடுந்தொலை வாய்ப்பாட்டைப் பார்ப்போம். இதில் வரும் கூப்பீடு, காதம், யோசனை போன்ற அளவீடுகள் ஒருவர் இன்னொருவரைக் கூப்பிடுகையிற் கேட்கும் ஒலித்தொலைவை வைத்தேயெழுந்தன. இதில் 3 வெவ்வேறு வளர்ச்சிகள் இருந்திருக்கலாமென ஊகிக்கிறோம். கி.மு.1000க்கும் முந்திய முதற்சங்க காலத்திலிருந்த, நெடுந்தொலை வாய்ப்பாடு

500 சிறுகோல்.= 15 5/8 கயிறு = 1 கூப்பீடு = 1375 ஆ.அடி = 0.2604175 மைல் = 0.4190899 கி.மீ (இவ்வாய்ப்பாட்டைத் தமிழிலக்கிய வாயிலாகவும் உன்னிப்பின் வாயிலாகவும் அறிகிறோம்.)
4 கூப்பீடு = 1 காதம் = 5500 ஆ.அடி = 1.044444 மைல் = 1.676261 கி.மீ
4 காதம் = 1 யோசனை = 22000 ஆ.அடி = 4.16666 மைல் = 6.7050435 கி.மீ.

என்றும், கி.மு.1000-300 என்ற காலகட்டத்தில் (அதற்கிணையான வடபுலத்துச் சனபதங்கள், மோரியர் ஆட்சிக்காலத்தில்) ஆன இடைச்சங்க காலத்திலும் அதற்குச் சற்று பின்னும்

500 கோல் = 31 1/4 கயிறு = 1 கூப்பீடு = 2750 ஆ.அடி = 0.520835 மைல் = 0.8381798 கி.மீ (இந்த வாய்ப்பாடே வடபுலத்தில் நிலைத்திருக்கலாம், பின்னால் கி.பி.400க்கு அப்புறம் பல்லவர், சோழப் பேரரசில் வடமரபாதிக்கங் கூடிப் பின் தெற்கிற்புகுந்து நிலைபெற்றிருக்கலாம். பல்லவர், சோழர், பிற்காலப் பாண்டியர் கல்வெட்டுக்களில் இதையும் இதற்கு அடுத்ததையும் பயின்றிருக்கிறார்.)
4 கூப்பீடு = 1 காதம் = 11000 ஆ.அடி = 2.088888 மைல் = 3.3525219 கி.மீ
4 காதம் = 1 யோசனை = 44000 ஆ.அடி = 8.33333 மைல் = 13.4100875 கி.மீ

என்றும், கி.மு.500-கி.பி.200 ஐச் சேர்ந்த கடைச்சங்க காலத்தில்

500 பெருங்கோல் (= தண்டம்) = 62 1/2 கயிறு = 1 கூப்பீடு = 5500 ஆ.அடி = 1.04167 மைல்.= 1.6763595 கி.மீ (கி.பி.200 வரையிலும் இந்த வாய்ப்பாடு பயன்பாட்டில் இருந்து சிச்சிறிதாய் மாறிப் பல்லவராட்சியில் 1 கூப்பீடு = 500 கோல் என்ற வடபுல வாய்ப்பாட்டிற்குத் தமிழகமும் மாறியிருக்கலாம். அதேபொழுது, 1 கூப்பீடு = 500 பெருங்கோல் என்பது முற்றிலும் தமிழகத்தில் வழக்கிழந்ததாய்த் தெரியவில்லை. இரு வேறுபட்ட நடைமுறைகள் தமிழகத்தில் அருகருகே இருந்திருக்கலாம். எவ்வழக்கு பெரும்பாலும் தமிழகத்திலிருந்தது என்பதற்குத் தரவுகளில்லை. யாரும் இதைக் கண்டுபிடித்ததாயும் நான் அறிந்தேனில்லை.)
4 கூப்பீடு = 1 காதம் = 22000 ஆ.அடி = 4.166667 மைல் = 6.7050438 கி.மீ
4 காதம் = 1 யோசனை = 88000 ஆ.அடி = 16.233333 மைல் = 26.820175 கி.மீ

என்றுமாயின. இந்திய வடமேற்கில் நடந்த படையெடுப்புக்களால் இரானிய, கிரேக்க, இசுலாமிய உறவுகள் கூடியபின், இந்தியநீட்டளவையின் அடிப்படை 1 விரற்கிடை 3/4 அங்குலமென ஆங்கிலர் digit-ற்குச் சமமாகவும், 1 சாண் = 9 அங்குலம், 1 கோல் = 6 ஆ.அடி என்றும் இந்தியவடபுலத்தில் மாறியது. (முதற் கோணல் முற்றுங்கோணல் என்பார். 1 சாண் = 8 1/4 அங்குலம் என்பதற்கு மாறாய் 1 சாண் = 9 அங்குலம் என்று பலரும் இன்றெழுதுகிறார்.) நம் பழைய மரபுகள் தொல்லாய்வருக்கன்றி மற்றோருக்குச் சிறிதும் விளங்காது போயின. இணையமெங்கும் வெட்டியொட்டிச் சீரழியும் பழக்கம் பெருகி, ஏராள வலைத் தளங்கள் மேலையர் நீட்டளவையே இந்தியமுறையென விளம்பும் நிலைக்கு வந்திருக்கின்றன. இது என்னவொரு சோகம் தெரியுமோ? நமக்கு அறச்சீற்றம் வேண்டாமா? மேலையர்க்குக் காவடிதூக்கும் வேலை நமக்கெதற்கு? L2/12-231, L2/15-078 எனும் ஒருங்குறி முன்னீடுகளும் அதையே செய்கின்றன. இந்த முன்னீட்டை ஏற்கத் தயங்க இதுவுமொரு காரணம். இந்தியாவின் நிரவல் (average) மாந்தன் காசுமீர், பஞ்சாபைத் தவிர்த்து, வேறிடங்களில் 6 ஆ.அடி உயரமானவனா ? இந்திய அரசின் புள்ளிவிவரங்களைப் பாருங்கள்.  

ஆங்கிலக் கணக்கிற் பயன்படும் வாய்ப்பாடு

1 Digit = 3/4 inch
2 Digits = 1 Thumb
12 Digits = 6 Thumb = 1 Span = 9 inches
2 Spans = 1 Cubit = 1 1/2 foot
2 Cubit = 1 Yard = 3 foot
220 Yards = 1 Furlong
1760 Yards = 8 Furlongs = 1 Mile = 5280 feet.

என்றே அமையும். இவ்வளவைகள் அப்படியே வியக்கத்தக்க அளவில் நம் பழந்தமிழ் நீட்டளவைகளுக்கு இணைகோடாய்க் [நினைவிருக்கட்டும், இணைகோடுகள்; மதிப்பில் ஒன்றானவையல்ல.] காட்சியளிக்கின்றன. ஆங்கிலரின் digit - உம் நம் விரற்கிடையும் அடிப்படையில் ஒரே பொருளும், தொலைவிற் சற்று வேறுபட்டுங் காட்சியளிக்கின்றன. நம் விரற்கிடை 11/16 அங்குலம், அவருடைய digit 12/16 அங்குலம். இவ்வேறுபாடு மற்ற அளவைகளையும் அந்தந்தப்படி மாற்றுகிறது. [பின்னால் Digit, Thumb போன்ற அளவைகள் ஆங்கிலவாய்ப்பாட்டிற் புழங்காது தவிர்க்கப்பட்டு, inch -ஏ பெரிதும் புழங்கியது. முடிவில் digit, thumb போன்றவை அங்கு மறைந்தேபோயின.] நம் சாண், அவருடைய span க்கு இணையானது, [சாணெனும் அளவு மாறி ஆ.அடி-foot எனும் சொல் நிலைத்துப் பின்னால் 12 inch - க்குச் சமமாய் ஆங்கிலர் கணக்கிலானது பற்றி மேலே சொன்னேன்.] நம் முழம், அவருடைய cubitக்கு அப்படியே இணையானது, [இவ்வளவை ஆங்கிலர் புழக்கத்தில் மறைந்தே போய், ஆ.அடிக்கு அப்புறம் yard - என்பதே பின்னாற் புழக்கத்தில் நிலைத்தது.] நம் சிறுகோல், அவருடைய yard -யைப் போலிருக்கிறது, (நம் சிறுகோலை முகலாயர் ஆட்சியில் வடபுலத்திற் கசமென்று அழைத்தார். பின்னால் மேலையர் இடையூறு இங்கு வந்தபின், இது 36 அங்குலமாய்ப் புரிந்துகொள்ளப் பட்டது. இன்றைக்கு யாருமே 1 கெஜம் = 3 ஆ.அடி = 36 அங்குலம் என்று தான் சொல்வர்.

[yard "measure of length," O.E. gerd (Mercian), gierd (W.Saxon) "rod, stick, measure of length," from W.Gmc. *gazdijo, from P.Gmc. *gazdaz "stick, rod" (cf. O.S. gerda, O.Fris. ierde, Du. gard "rod;" O.H.G. garta, Ger. gerte "switch, twig," O.N. gaddr "spike, sting, nail"), from PIE *gherdh- "staff, pole" (cf. L. hasta "shaft, staff"). In O.E. it was originally a land measure of roughly 5 meters (a length later called rod, pole or perch). Modern measure of "three feet" is attested from 1377 (earlier rough equivalent was the ell of 45 inches, and the verge). In M.E., the word also was a euphemism for "penis" (cf. "Love's Labour's Lost," V.ii.676). Slang meaning "one hundred dollars" first attested 1926, Amer.Eng. Yardstick is 1816. The nautical yard-arm (1553) retains the original sense of "stick." In 19c. British naval custom, it was permissible to begin drinking when the sun was over the yard-arm.] கோலெனும் சொல்லோடு தொடர்புடைய கோடென்ற சொல்லும் தமிழிற் கிளை, கொம்பு, கம்புகளைக் குறிக்கும். இங்கேயுள்ள மேலைச்சொற்களுக்கும் நம் கோட்டிற்கும் உள்ள பொருளிணை வியக்க வைக்கிறது.

நம் கூப்பீடு, தென்புல வாய்ப்பாட்டின் படி, ஆங்கிலரின் mile -க்கு ஒப்பானது. வடபுல வாய்ப்பாட்டின்படி கிட்டத்தட்ட 1/2 மைலுக்கொப்பானது. [mile என்னும் ஆங்கிலச்சொல்லின் சொற்பிறப்பை இங்கு ஓர்ந்துபார்க்கலாம். O.E. mil, from W.Gmc. *milja, from L. mila "thousands," pl. of mille "a thousand" (neuter plural was mistaken in Gmc. as fem. sing.). Ancient Roman mile was 1,000 double paces (one step with each foot), for about 4,860 feet, but there were many local variants and a modern statute mile is about 400 feet longer. In Germany, Holland, and Scandinavia in the Middle Ages, the L. word was applied arbitrarily to the ancient Gmc. rasta, a measure of from 3.25 to 6 English miles. Mile-a-minute (adj.) is attested from 1957; milestone is from 1746.]

மேலேயுள்ள விரற்கிடை, சாண், முழம், சிறுகோல், கூப்பீடு என்ற ஐந்தும் digit, span, cubit, yard, mile என்பவையோடு, ஒன்றிற்கொன்று கருத்தளவில் இணை ஆனவை. அதேபொழுது விரற்கிடை, digit என்பவை 1/16 inch அளவு வேறு பட்டதால், மற்றவையும் அதற்கிணங்க மதிப்பளவில் மாறிப்போயின. மேலையர் வாய்ப்பாடும், இந்திய வாய்ப்பாடுகளும், அடிப்படையில் ஓராள் உயரத்தில் வேறுபடும். ஆங்கிலருக்கு இது 6 ஆ.அடி; நமக்கோ 5 1/2 ஆ.அடி. (ஆங்கில அளவைகள் அமெரிக்க ஒன்றித்த நாடுகளிலும், இன்னும் சில நாடுகளிலும் மட்டுமே இன்று புழங்குகின்றன. இந்தியாவைச் சேர்த்த உலகின் பெரும்பாலான நாடுகள் மீட்டரைப்பயிலும் பிரெஞ்சு மெட்ரிக்முறைக்கு மாறிவிட்டன. எனவே இந்தியாவின் இற்றைநிலையில் ஆ.அடியும் 3 ஆங்கல அடிக் கெஜமுங்கூட வரலாற்றலகுகளே.) 6 ஆ.அடிப் பழக்கம் கிரேக்க, உரோமரைப் பின்தொடர்ந்து ஏற்பட்டது. கிரேக்க, உரோமர் எகிப்தியரையோ, அல்லது சுமேரிய, பாபிலோனியரையோ பின்பற்றியிருக்கலாம். இது ஆய்வுசெய்யவேண்டிய புலனம். இத்தகைய இணைகளிருப்பதைப் பார்த்தால், கூப்பீடு, காதம், யோசனை போன்றவற்றிலேற்பட்ட தொலைவுவேறுபாடு நம்மூரிற் பின்னாலெழுந்ததோவென எண்ணவேண்டியுள்ளது,

இவ்விடத்தில் ஓர் இடைவிலகுச் செய்தியைச் சொல்லவேண்டும். புவியின் சுற்றளவை அன்றே துல்லியமாய்க் கணித்துப் புகழ்பெற்ற இந்தியக்கணிதர் ஆரியபட்டா, மரபுசார்ந்த இந்திய வாய்ப்பாடுகளில் இருந்தும் வேறுபட்டு, ஓராளுயரத்தை 5 ஆ.அடியாக்கி, அதை நரனென்று சொல்லி [நரலுகிறவன் (= ஓசையிடுகிறவன்) நரன்], விரற்கிடை, முழம், கோல், யோசனை என்னும் அளவைகளைத் தன் நூலான ஆர்யபட்டியத்தில் வேறுவகையிற் குறிப்பார். ஓராளுயரத்தில் வேறுபடும் ஆரியபட்டாவின் வாய்ப்பாடு, வெளிப்பார்வைக்கு இந்திய வடபுல வாய்ப்பாடு போலவே தோற்றமளிக்கும்.. ஆரியபட்டியத்தின் காலம் கி.பி.499 என்றே பலருஞ்சொல்வார். இந்தப் பொழுதிற்றான் தமிழகஞ் சேர்த்த இந்தியாவெங்கணும் வடபுலவாய்ப்பாடு வழக்கூன்றியது. குறிப்பாகப் பல்லவராட்சி நம்மூரில் இதை வழக்கிற் கொணர்ந்தது. கொஞ்சங் கொஞ்சமாய் தென்புல வாய்ப்பாடு நம்மூர்ப்புழக்கத்திற் குறைந்துபோயிற்று.

ஆரியபட்டாவின் குறுந்தொலை  வாய்ப்பாடு

1 விரற்கிடை = 10/16 அங்குலம்
24 விரற்கிடை = 1 முழம் = 1.1/4 ஆ.அடி
4 முழம் = 1 கோல் (நரன்) = 5 ஆ.அடி

ஆரியபட்டாவின் நெடுந்தொலை வாய்ப்பாடு :

8000 கோல் = 1 யோசனை = 40000 ஆ.அடி = 7.5757568 மைல் = 12.191665 கி.மீ

என்றுமாகும்.. ஆக மூன்றுவித வாய்ப்பாடுகளை இந்திய நடைமுறை சந்தித்திருக்கிறது. அவை யாவன:

ஆரியபட்டாவின் வாய்ப்பாடு: 1 விரற்கிடை = 10/16 அங்குலம்; 1 கோல் = 5 ஆ.அடி,
இந்திய வாய்ப்பாடு:         1 விரற்கிடை = 11/16 அங்குலம்; 1 கோல் = 5 1/2 ஆ.அடி,
ஆங்கிலர் வாய்ப்பாடு:       1 விரற்கிடை = 12/16 அங்குலம்; 1 கோல் = 6 ஆ.அடி

இவற்றில் எதுசரி, எதுசரியில்லை என்பது பேச்சில்லை. எல்லாமே சரியான, விதப்பான பார்வைகள்தான். ”எது நமக்கு ஏந்து? எது நம் வழக்கு? என்ன குறிக்கோளில் நாம் குறியேற்றஞ் செய்கிறோம்?” என்பவை முகனையாகும். ஒருங்குறிச் சேர்த்தியத்திற்கான பின்ன, சின்ன முன்னீட்டில், நீட்டளவைக்காக நம்மூரைச்சேர்ந்த விரற்கிடை, சாண், முழம், சிறுகோல், கூப்பீடு, காதம், யோசனை போன்றவற்றைப் பதிவுசெய்யாது வேற்றாரின் கெஜத்தைக் கொண்டுபோய் L2/15-078 இற் பதிவது எம்போன்றோருக்கு வேடிக்கையாகிறது. நமக்கிது தேவையா? ”ஊரான் வீட்டு நெய்யே, என் பெண்டாட்டி கையே” என்ற சொலவடை உங்களுக்கு நினைவிற்கு வரவில்லையா? நம்வீட்டு மா மரத்தைப் பேணாது ஊரார் மரத்தைப் பேணமுற்படுவதில் நமக்கென்ன அக்கறை? தமிழ்க் குறியேற்றத்தில் தானே நாம் கவனஞ் செலுத்தவேண்டும்? என்ன சொல்கிறீர்கள்?

கெஜமென்று அலகு ஒரு தமிழாவணத்தில் வந்தால், அது அச்சிற் தேவையாகில், அதை ஆவணத்தின் அடியிற் குறிப்பிட்டோ, தனியே (ஒருங்குறிச் சேர்த்தியம் ஒப்புத்தராத) எழுத்துருவைச் செய்து Private User Area (PUA) வில் வைத்தோ, இதைச் செய்யமுடியாதா? (இணையவழிப் பரிமாற்றத்திற்கு இம்முறை உதவாமற்போகலாம்.) அன்றி Y என்ற ஆங்கிலக்குறியீடு இருக்கக்கூடாதா? கெஜத்தை இங்கேகொணர்வதால் நமக்கென்ன பயன்? தவிர மேலையரின் yardக்கும் (கெஜ என்பது yard இன் பாரசீக, உருதுவழி மொழிபெயர்ப்பு; வேறொன்றுமில்லை.) நம்முடைய சிறுகோலுக்கும் இடையுள்ள வேறுபாட்டை மேலே காட்டினேன். தொன்மை பேணல் என்பது இம்முன்னீட்டின் குறிக்கோளெனில் கெஜம் பேணுவதைக் காட்டிலும் சிறுகோலைப் பேணுவது முகன்மையன்றோ? கெஜத்தைக் கையாளவே வேண்டாமென நான் சொல்லவில்லை. கெஜத்தைக் கையாள மாற்றுவழிகள் உள்ளன என்றும், அதற்கென 11FDF எனும் தனிக்குறிப்புள்ளி தேவையில்லையென்றுஞ் சொல்கிறேன்.. .

வெறும் பொத்தக அறிவை மட்டுமே வைத்துப் பாதிக்கிணறு தாண்டி, ஒருங்குறிச்சேர்த்தியத்திற்குக் கொடுத்த L2/15-078 எனும் இம்முன்னீட்டில் தவிர்க்க/மாற்ற/மறுக்க வேண்டிய குறியீடுகள் பலவுள்ளன. எங்களைப் போன்றோருக்குக் காதுகுத்தி நெடுநாட்களாகிவிட்டன. ”ஒருங்குறி, ஒருங்குறி” என்று சொல்லி இந்த முன்னீட்டின் ஆதரவாளர் எம்மைப் பயமுறுத்தாது இத்தகைய அந்தரச் சிக்கல்களை எப்படிக் கையாள்வதென ஓர்வது நல்லது. பல்வேறு குறியீடுகள் பற்றி அடுத்துத் தொடர்வேன்.

அன்புடன்,
இராம.கி.

1 comment:

Anonymous said...

தொடருங்கள் ஐயா.